.jpg)
Στην Ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, βασιλιάς της Θεσσαλίας (με έδρα πιθανόν την Ιωλκό) και γιος του Φλεγύα. Γιος του ήταν ο Πειρίθους. Έλαβε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηιονέα ή Δηίονα, υιού του Αιόλου, βασιλέα της Φωκίδας. Υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αθέτησε όμως την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίονα. Ο τελευταίος απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη Λάρισα.
Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο Ξένιος Ζεύς. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.
Κάποτε, ο Ιξίωνας, για να ξεφύγει από τους διώκτες του, κατέφυγε ικέτης σε ναό του Δία. Εκείνος συμπόνεσε τον Ιξίωνα, για την κατάσταση και τον έφερε στον Όλυμπο μαζί του.
Ο Ιξίονας λοιπόν από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε ανάμεσα στους 12 Θεούς του Ολύμπου, έλαβε την αθανασία τρώγοντας την θεϊκή τροφή τους, την αμβροσία, και πίνοντας το νέκταρ και ζούσε ανάμεσα τους. Σύντομα άρχισε να ποθεί την Ήρα, την βασίλισσα των υπολοίπων Θεών και την προστάτιδα του γάμου. Αρχικά η Ήρα προσπάθησε να τον αποκρούσει διακριτικά, σύντομα όμως οι βλέψεις του Ιξίονα έγιναν εμφανείς και στους υπόλοιπους Θεούς, ακόμα και στον Δία. Για αυτό το λόγο κάλεσε κοντά του μια νύμφη του ουρανού, τη Νεφέλη, και της έδωσε τη μορφή της Ήρας. Ο Ιξίονας λοιπόν πέφτοντας στην πλάνη αυτή ενώθηκε με τη Νεφέλη κι από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο πρώτος Κένταυρος. Εξοργισμένος όμως ο Δίας με την αισχρότητα αλλά και την ασέβεια που του επέδειξε ο Ιξίονας, του επέβαλε ένα τρομερό αιώνιο μαρτύριο, μιας κι εκείνος δε μπορούσε να πεθάνει αφού είχε γίνει αθάνατος.
Ο Ιξίωνας κεραυνοβολήθηκε και αποβλήθηκε από τον Όλυμπο. Ο Δίας διέταξε τον Ερμή να δέσει τον Ιξίωνα σ' έναν τροχό. Έτσι δεμένος, ο Ιξίωνας περιφέρεται αιώνια στον Τάρταρο.
Το όργανο της τιμωρίας του Ιξίονα, ο τροχός, σπάνια περιγράφεται. Κατά τον Σχολιαστή των “Φοινίκων” του Ευριπίδη (1185), ο τροχός αποτελούνταν από φλεγόμενες ακτίνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος (3,62) παραδίδει πως ο Ιξίονας συγκρατούνταν στον τροχό από χάλκινα δεσμά, ενώ κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 3, 38 και Myth. Vat. I 14, II 106) από φίδια. Επίσης και πάλι κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 4, 484) τον τροχό με τον Ιξίονα κατεδίωκαν δύο φίδια – σε σχέση ίσως με το πρώτο έγκλημα, καθώς η τιμωρία για την παρενόχληση της Ήρας ήταν ο αέναα σε κίνηση τροχός.
Ερμηνεία
Η αγνωμοσύνη και η αλαζονεία πάντα τιμωρείται από τους θεούς. Το δέσιμο του Ιξίωνα σε έναν φλεγόμενο τροχό συνδέεται με την μαγική αντίληψη για το δέσιμο του κακού ή του εχθρού γενικότερα.Ο Ιξίωνας τιμωρείται από το Δία λόγω της υπερφίαλης ματαιοδοξίας του να κατακτήσει τη θεά Ήρα. Έχει την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να εξαπατήσει έναν θεό, τον Δία. Η Ήρα είναι το σύμβολο του εξιδανικευμένου έρωτα και της καλοσύνης. Όμως, οι θεοί ποτέ δεν γίνονται θύματα της δολιότητας ενός ανθρώπου. Ο νοσηρός πόθος του Ιξίωνα να κατακτήσει την Ήρα έχει ως συνέπεια την παραδειγματική του τιμωρία. Ο απλός άνθρωπος είναι ανίκανος να εξυψωθεί σε ανώτερες πνευματικές σφαίρες, και όταν το προσπαθήσει η πτώση του είναι αναπόφευκτη. Η συνεχής περιστροφή του τροχού είναι σύμβολο της τρέλας, έκφραση της διαστρέβλωσης του πνεύματος και αποτέλεσμα της ματαιόδοξης εξύψωσης του ανθρώπου.Ο Καρλ Κερένυι θεωρεί ότι στην τιμωρία του Ιξίωνα μπορεί κανείς να διακρίνει την τιμωρία ενός παλαιότερου άγριου θεού του ήλιου, που έπρεπε να τεθεί κάτω από την κυριαρχία του Δία. Ο Καρλ Γιουνγκ θεωρεί ότι ο τροχός του Ιξίωνα είναι ένας ηλιακός τροχός και ότι η χρήση του ως βασανιστήριο είναι αρχετυπική. Ο Μάρτιν Νίλσον θεωρεί ότι ο μύθος του Ιξίωνα αποτελεί υπαινιγμό για τις μαγικές τελετουργίες για τη δημιουργία βροχής, και ταυτίζει με βεβαιότητα τον τροχό του Ιξίωνα με την αστραπή.
Κάποιοι μελετητές έχουν συνδέσει τον τροχό του Ιξίωνα με την ηλιακή άλω και με μετεωρολογικά φαινόμενα και άσχημες καιρικές συνθήκες.
Η τιμωρία του Ιξίωνα θεωρείται ότι έχει βαθύτερη προέλευση. Προέρχεται από ονειρικά βιώματα των ανθρώπων, που τους ταλανίζουν στον ύπνο τους. Υπάρχουν και άλλοι αντίστοιχοι μύθοι στην Ελληνική μυθολογία όπως η τιμωρία του Ταντάλου και του Σισύφου.
Ο Μάρτιν Νίλσον θεωρεί ότι η ιστορία του θανάτου του πεθερού του Ιξίωνα σ' ένα λάκκο με αναμμένα κάρβουνα ίσως ανάγεται σε έθιμα εορτών φωτιάς στην Κεντρική Ελλάδα.
Και μια διαφορετική άποψη....το παρακάτω είναι Απόσπασμα από το https://vickytoxotis.blogspot.com
Στην αρχαία αυτή απεικόνιση που ακολουθεί την περιγραφή του Μύθου,
ο Ερμής, με εντολή του Διός, δένει τον Ιξίωνα με όφεις σε πυριφλεγή τροχό,
ώστε να τυραννιέται αιώνια, στα Τάρταρα.Η Ελληνότροπος Παιδεία (εννοώντας την Παιδεία πολύ πριν τον 5ο αιώνα π.Χ.) δεν είχε στόχο, μόνο, να βοηθήσει τον άνθρωπο για να αποκτήσει γνώση του Εαυτού, περνώντας μέσα από το μονοπάτι της Αυτογνωσίας, αλλά και της γνώσης των άλλων, όπου σε αυτά βοηθούσε η Ποίηση, το Θέατρο, η Φιλοσοφία κ.λπ.
Ούτε σταματούσε στην γνώση της Φύσεως, που γινόταν μέσω της Επιστήμης, με την Μουσική, την Αριθμητική, την Γεωμετρία, την Αστρονομία κ.λπ.
Ο τελικός στόχος, μετά τη συλλογή και την εφαρμογή της Γνώσης, ήταν η απελευθέρωση του πνευματικού και μυημένου Ανθρώπου από τα δεσμά των αλλεπάλληλων ενσαρκώσεών του στη Γη, το γνωστό από τη Μυθολογία «μαρτύριο του Τροχού του Ιξίωνα», «το μαρτύριο και η τιμωρία του Προμηθέα, ως Προμηθέας Δεσμώτης» ή κατά άλλες θρησκευτικές δοξασίες,«ο κύκλος της Σαμσάρα», το «Κάρμα», η έννοια της Μετενσάρκωσης, η θεά «Shakti», ο «Τροχός του Ντάρμα» κ.α.
Πηγή,
1. https://el.wikipedia.org
2. https://arxaia-ellinika.blogspot.com
Photo 1 Giovanni Battista Langetti - The Torture of Ixion (17th-century), Photo 2