Ἐγώ, παιδιά μου, κατὰ κακή μου τύχη, ἐξ αἰτίας τῶν περιστάσεων, ἔμεινα ἀγράμματος καὶ διὰ τοῦτο σᾶς ζητῶ συγχώρηση, διότι δὲν ὁμιλῶ καθὼς οἱ δάσκαλοί σας.
Σᾶς εἶπα ὅσα ὁ ἴδιος εἶδα, ἤκουσα καὶ ἐγνώρισα, διὰ νὰ ὠφεληθῆτε ἀπὸ τὰ ἀπερασμένα καὶ ἀπὸ τὰ κακὰ ἀποτελέσματα τῆς διχονοίας, τὴν ὁποίαν νὰ ἀποστρέφεσθε, καὶ νὰ ἔχετε ὁμόνοια.
Ἐμᾶς μὴ μᾶς τηρᾶτε πλέον. Τὸ ἔργο μας καὶ ὁ καιρός μας ἐπέρασε. Καὶ αἱ ἡμέραι τῆς γενεᾶς, ἡ ὁποία σᾶς ἄνοιξε τὸ δρόμο, θέλουν μετ᾿ ὀλίγον περάσει. Τὴν ἡμέρα τῆς ζωῆς μας θέλει διαδεχθῇ ἡ νύκτα τοῦ θανάτου μας, καθὼς τὴν ἡμέραν τῶν Ἁγίων Ἀσωμάτων θέλει διαδεχθῇ ἡ νύκτα καὶ ἡ αὐριανὴ ἡμέρα.
Εἰς ἐσᾶς μένει νὰ ἰσάσετε καὶ νὰ στολίσετε τὸν τόπο, ὁποὺ ἡμεῖς ἐλευθερώσαμε· καί, διὰ νὰ γίνῃ τοῦτο, πρέπει νὰ ἔχετε ὡς θεμέλια της πολιτείας τὴν ὁμόνοια, τὴν θρησκεία, τὴν καλλιέργεια τοῦ θρόνου καὶ τὴν φρόνιμον ἐλευθερία.
Τελειώνω τὸ λόγο μου. Ζήτω ὁ βασιλεύς μας Ὄθων! Ζήτω οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι! Ζήτω ἡ Ἑλληνικὴ Νεολαία!
Μπορείτε να δείτε επίσης: Ο Εθνομάρτυρας και ο Ταπεινός
Σχόλιο: Η ταπεινή στάση του Γέρου του Μοριά για την αναφορά του ότι ειναι αγράμματος παρόλο που έχει καταφέρει τα ακατόρθωτα για την εποχή του και στέκεται και ομιλεί με σοφία μπροστά τους.
Αναφέρεται στην διχόνοια, γνωρίζοντας και τα χαρακτηριστικά του Έλληνα ότι είναι επιρρεπής στον ανταγωνισμό, στην έριδα, στην διάσταση απόψεων και συμφερόντων όπου ακολουθεί η διχογνωμία και η εχθρότητα. Σήμερα έχουμε διχόνοια λόγω ξενόφερτων πολιτικών ιδεολογιών βλέπε αριστερά-δεξιά, κόμματα που μας χωρίζουν σε κομμάτια, αντιπαλότητα και εχθρότητα για ομάδες, υποστηριχτές μεγάλων δυνάμεων και τασσόμαστε με διχόνοια μεταξύ μας, για αυτούς. Εδώ έρχεται η ομιλία του Γέρου του Μόριά να γίνεται διαχρονική και να μας διδάσκει.
Ζητά την ομόνοια, την ενότητα, την συλλογικότητα. Όπως λέει η παροιμία:
H ομόνοια χτίζει σπίτια και η διχόνοια τα γκρεμίζει
Το έργο μας και ο καιρός μας πέρασε λέει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Έχοντας χάσει πολλούς συγγενείς στον αγώνα για την πατρίδα νιώθει ότι έρχεται και το δικό του τέλος ως φυσική συνέπεια, ως ένας αέναος κύκλος. Όπως έρχεται η ημέρα θα έρθει και η νύχτα. Η αυριανή ημέρα ανήκει στους νέους, ως συνεχιστές της ζωής.
Σε εσάς μένει να ισάστε και να στολίσετε τον τόπο που εμείς ελευθερώσαμε. Ομιλεί για τα θεμέλια που χρειάζεται η πολιτεία όπως. την ομόνοια πάλι, την θρησκεία ( ήταν απαραίτητο εκείνη την εποχή γιατί πολλοί είχαν τουρκέψει από τον φόβο τους, θέλοντας την επιβίωση τους, να κρατήσουν τις περιουσίες τους. Η θρησκεία μέσω του χριστιανισμού ήταν ένα χαρακτηριστικό ενότητας και σημείο αναφοράς εκείνη την εποχή όπως και σήμερα μέχρι ένα βαθμό).
Εκείνο που οι περισσότεροι διαφωνούν είναι η αναφορά του στην λεγόμενη καλλιέργεια του θρόνου. Συμβιβάζεται στην εξουσία που ορίστηκε και ζητά την βοήθεια και στήριξη του θρόνου.
Στο τελείωμα λέει ως θεμέλιο της πολιτείας την φρόνιμον ελευθερία και φυσικά αναφέρεται στην ελευθερία με φρόνηση δηλαδή ελευθερία με σύνεση, λογική και ωριμότητα.
Και κλείνει την ομιλία του αναγκασμένος να στηρίξει τον βασίλεια Όθωνα αφού αυτή ήταν η άρχουσα τάξη η οποία είχε εγγυηθεί, όσο και αν δεν μας αρέσει στους περισσότερους. Μετά όμως από αυτό επευφημεί τους Σοφούς Διδασκάλους , θέλοντας να πιστεύω ότι αναφέρεται στους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους και στο τέλος επευφημεί την Ελληνική Νεολαία στην οποία απευθύνεται ως συνεχιστές του Έθνους.
Περιμένω σχόλια σας.
Σχόλιο και Επιμέλεια κειμένου: Ramnousia
Photo by hellenicforce.com
Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Ο Εθνομάρτυρας και ο Ταπεινός